Bijna Kerst

Sinds de vorige keer dat ik op dit blog schreef, voelt de wereld al weer heel anders aan.

De goede Sint is vertrokken en we maken ons op Kerst te gaan vieren.

Ieder op zijn of haar eigen wijze.

Dit hele jaar staat voor mij in het teken van de “kraal”, dus de krans op de deur moest op z'n minst met kralen worden versierd! Geen andere optie is mogelijk natuurlijk.

Al zeg ik het zelf, ik vind het resultaat verassend leuk! Ik moet wel toegeven dat ie in het “echt” levendiger overkomt.

Het jaar is bijna voorbij. Ik verheug me altijd op een vers, nieuw jaar met frisse ideeën, nieuwe ervaringen en kansen.

Dit jaar geeft me op de valreep nog een paar hele leuke ervaringen!

Een vriendin van mij wilde kijken of bekenden van haar die werkzaam zijn c.q. een praktijk hebben als bijv. schoonheidsspecialiste geïnteresseerd zouden zijn om sieraden van mijn hand te gaan verkopen. Een leuk idee!

Het grappige is dat het haar nog niet is gelukt, maar in de week nadat zij dit idee lanceerde, twee mensen mij de kans bieden via hen mijn spullen te presenteren! Apetrots en blij hiermee!

Mocht ik me hier niet eerder melden, wens ik iedereen alvast hele fijne en gezellige dagen toe!

Goudkleurige en oranje kraaltjes

Detail van de op draad gezette kralen

Flow

Wat ik niet eerder heb ervaren, maar wat anderen me wel vertelden, is dat er zoiets als een “flow” bestaat. Natuurlijk weet en voel ik wel dat dingen het ene moment makkelijker en leuker gaan dan het andere, maar dat het zo duidelijk kon zijn ….. Ik had geen flauw idee.

Sinds ik met m’n kralen bezig ben, is dit verschijnsel me wel duidelijker geworden.

Duidelijker in die zin, dat ik het ervaar, maar van doorgronden is geen sprake.

Soms denk ik het te snappen en neem m’n maatregelen om de goede randvoorwaarden te creëren en dan gaat die flow toch opeens zijn eigen eigenwijze gang en zoekt ander gezelschap dan het mijne op!

Rust, orde in m’n hoofd en m’n directe omgeving leek eerst voldoende om de ideeën te laten stromen. Het is zeer zeker nodig, maar soms blijkt er meer nodig. Het leek erop dat ik ook goedgehumeurd en positief moest zijn, maar gisteren was ik zo sjacharijnig als maar kan en wat gebeurde er? De ene na de andere ketting werd geboren. Totaal anders dan tot nu toe, dus zeker een gevolg van een flow.

Misschien moet ik ophouden het te willen snappen, maar tja, de aard van dit beestje is niet zo makkelijk te veranderen.

Voorlopig ben ik dan maar gewoon reuze blij dat ik weer mag genieten!

Fris en fruitig

Heerlijk was het! Ruim anderhalve week buiten leven dankzij het temperatuurtje van gemiddeld 25 graden Celsius.

Beetje zwemmen, beetje zonnen, beetje winkelen, beetje koken etc. etc. Heerlijk dus en opgewarmd voor de winter!

Eenmaal weer thuis en in de “echte” wereld lag er een stapel regel- en doe-werk.

Pas nu komt het ervan weer een stukje te schrijven.

De advertentie voor de workshops stond in onze plaatselijke krant. Leuk om te zien. Voor het eerst in m'n leven dat ik zoiets doe! Helemaal goed.

Verder is er nu op het gebied van Kraaltje kwijt? niet zo heel veel te melden.

Mijn zoektocht gaat verder en er zit wel van alles in de pijpleiding, maar dat houd ik nog heel even voor mezelf.

Het zouden grote avonturen kunnen zijn, maar misschien te groot voor mij om het naast het alledaagse van werk en thuis te kunnen doen. Ik ga rustig door met het onderzoeken van de mogelijkheden en onmogelijkheden.

Hopelijk wordt je nieuwsgierig en blijf of ga je me volgen?

Weer een paar stapjes

Soms gebeurt er gewoon te weinig, vind ik.

Als ik dan omkijk, valt het wel weer mee, maar toch.

Ok, ok, ik weet het, go with the flow en niet willen afdwingen.

Waar heb ik het over?

Mijn kronkels natuurlijk! Die vooral in mijn gedachten leven :-)

Ik ben nu zover dat ik workshops kan geven. Alle spullen aangeschaft en getest op mijn lieve buurvrouwen.

In opdracht een aantal sieraden gemaakt. Een hele gewaarwording en uitdaging om iets te maken vanuit je fantasie, maar binnen de kaders van de opdrachtgever.

Met de sieraden naar buiten getreden en prijzen toegekend.

Van eigen gemaakte kralen (glas smelten) sieraden gemaakt.

Nu voor het trouwen van één van mijn nichtjes van eigengemaakte kralen een raamhanger (of op een andere plek-hanger) gemaakt met een verhaal erbij.

En als klap op de vuurpijl een advertentietekst gemaakt voor onze plaatselijke krant die iedere twee weken uitkomt!

Eigenlijk best genoeg gedaan, dus mag ik nu even met vakantie....

Tot over een ruime 2 weken! 

Tarieven = puzzelen en denken .....

OK, alle proeven zijn geslaagd tot zover (ik heb er nog wel een paar te gaan, hoor), dus nu moet ik met prijzen voor workshops over de brug komen.
Gelukkig geeft googlen veel inzicht om de puzzle "hoeveel-vraag-ik-ervoor?" op te lossen. Sommigen vind ik echt te gek, zo duur, anderen redelijk en ik denk dat je dan de prijs hebt gevonden die bij je past.


Het voorlopige resultaat:

Workshop sieraad maken:  € 17,50 (ca. 2,5 uur), incl. koffie, thee en een koekje. In deze workshop maakt u een leuke ketting naar uw eigen smaak.

Workshop sieraad maken extra: € 25,= (ca. 3,5 uur), incl. koffie, thee en een koekje. Tijdens deze workshop kunt u een ketting met bijpassende armband of oorbelletjes maken.

Kinderpartijtje:    €10,= (ca. 1,5 uur), incl. een sapje en wat lekkers.

In deze tijd maken de kinderen een armbandje. Het is in overleg natuurlijk mogelijk taart of andere feestelijkheden in het programma op te nemen.

Workshop op locatie de prijzen zijn gelijk aan de prijzen hierboven, wel geldt een minimum deelname van 6 personen.

Boven de 20 km enkele reis, breng ik €0,19 per km in rekening.

Cadeaubonnen zijn ook mogelijk, voor elk gewenst bedrag.

Geldigheidsduur: 1 jaar

De prijzen zijn inclusief het (basis)materiaal. Voor bijv. speciale slotjes en kralen wordt een kleine extra vergoeding gevraagd.

Bij twijfel gewoon even bellen!

In overleg is veel mogelijk..........

Kraaltje kwijt?

Leneke Boelsma

Makkinga

tel.: 06 - 33 92 49 30 begin_of_the_skype_highlighting            06 - 33 92 49 30      end_of_the_skype_highlighting

http://kraaltjekwijt.blogspot.com/

Even een vraagje ........

Collega:”Even een vraagje…… geef je ook workshops?”

Verbijsterde stilte van mijn kant, gevolgd door “Goh, daar heb ik nog niet over nagedacht, maar nu je het vraagt, kom maar een keertje proefkonijn zijn.”

Zo gezegd, zo gedaan.

Klotsende oksels, een iets te strakke glimlach en een wat al te uitgebreide inwijding/inleiding met zeer persoonlijke begeleiding waren de symptomen van die eerste keer. Het resultaat? Een heel blije collega/vriendin met een jaloerse moeder en jaloerse zus!

En ik? Moe, maar zeer voldaan!

Het vervolg is dat ik door de personeelsvereniging wordt gevraagd of ik interesse heb om volgend jaar opgenomen te worden in het activiteitenprogramma?

Pfoeh, gaan we weer, direct “ja” zeggen, maar hoe ga ik dat logistiek oplossen? Het hele boeltje moet naar de locatie? Dat wordt wel erg sjouwen van een hele lastige trap af in een pieperklein autootje. Ook dat blijkt weer op te lossen. De trap en het autootje zijn vaste gegevens, maar hoe het e.e.a. van de trap af kan komen en in het autootje kan belanden, blijkt uiteindelijk goed te doen. Zo, dat is vast opgelost (voor volgend voorjaar)!

Enige toneelvrees is mij niet vreemd, dus vind ik het wel een goed idee om te gaan proefdraaien en nodig daartoe drie buurvrouwen uit. Dus drie proefkonijntjes, die mij kunnen evalueren maar zeker ook de materialen die ik aanbied en de manier waarop het wordt aangeboden.

De oksels klotsen dit keer wat minder, maar spannend blijft het nog wel.

We lopen uit de tijd, maar uiteindelijk ook nu heel blije proefkonijntjes!

Voordat we begonnen

... en lekker bezig!

Tsja..................

Dit is de beste omschrijving van het gevoel dat ik heb overgehouden aan het markt avontuur.

Natuurlijk wist ik dat het niet de goede plek was en daar ging het ook niet om, maar toch een zeer katterig gevoel omdat we bijna niets hebben verkocht. De markt is een rommelmarkt en iedereen wil voor een dubbeltje, of als het kan minder, op de eerste rang zitten. Dus echt niet de goede plek.

Het kleed onder de sieraden konden we 3 x verkopen, het kleed op de grond 1 x. In ieder geval belangstelling ….......

Ach, het is weer een les in nederigheid en te (blijven) geloven in de dingen die je maakt.

Waar het wel om ging?

Laten zien dat we er zijn en onze spullen tonen aan de buitenwereld. Voor mij spannend genoeg!

Nu weer aan de slag met de vragen die er kwamen, zoals “doe je ook kinderpartijtjes?”. Daar heb ik nu een antwoord op, nl. “Ja” en de kosten zijn €10,= per kind voor ongeveer 1,5 uur vermaak incl. materiaal.

Moedig voorwaarts!

Op de Makkingaster markt zijn onze kettingen uw euro's waard!

“Weet je wel dat 24 september a.s. het Lindefestival plaatsvindt?” Deze opmerking wordt geplaatst door een collega/vriendin. Zij is tegenwoordig naast haar “gewone” werk aan de weg aan het timmeren als adviseuse voor het make-up merk Oriflame.

Ik had natuurlijk van dat hele festival geen benul. Ik hoor er wel eens over, als het is geweest, maar dat is het dan ook.

“Kom met je kettingen en andere sieraden ook op de markt staan, bij mij in de kraam”

Ik aarzel, maar zeg “ja”. Een mens moet nu eenmaal stappen zetten in het leven.

Jeetje, wat gaat dit allemaal inhouden?

Voorraad maken, joepie, dat betekent dus ook inkopen...! Prijzen bedenken, wijze van uitstallen, visitekaartjes bedenken en laten maken, etc. etc.

Zaken waar ik dus nog helemaal niet mee bezig was.

De andere helft van Kraaltje kwijt? komt nog weer een dagje haar creatieve eieren leggen en zo maken we toch een aardig voorraadje.

Nu nog lijstjes maken met wat er mee moet en heel hard duimen voor mooi weer, gezellig publiek en hopelijk een goede verkoop!

Maar, niets gaat zoals verwacht en de organisatie vindt het geen goed idee als er nog iemand met sieraden komt.

Makkinga, mijn woonplaats, daar is deze zaterdag de rommel/brocante/vintage markt.

Ik woon tegenover het parkeerterrein, dus niet getreurd en daar een tafel inrichten!

Dus …....... a.s. zaterdag is het zover. Woon je in de buurt van Makkinga, kom gezellig langs!

Waarom deze naam?

Jaren geleden verhuisde mijn beste vriendin naar het buitenland.

We onderhielden, zeker in die begintijd, heel consequent het contact.

Buiten de normale telefoontjes over en weer gingen we als grap een fictief bedrijf oprichten. Er zijn de meest onzinnige brieven, plakboeken, interieurontwerpen, nep-sollicitaties en nog veel meer door de post heen en weer gebracht. En een lol dat we hadden, helemaal geweldig!

Nu wil het geval dat zij weer in Nederland woont en ook nog eens redelijk in de buurt, dus……

Het idee was daar om wat toen fictie was, naar de werkelijkheid te halen. Een naam hadden we al en dat was ook zo’n beetje het enige dat we wisten. Een aanvraag bij de kamer van koophandel is zo gedaan. Dat zou wel goed komen, toch? Helaas, de naam die wij al jaren koesterden als iets dat heel erg van “ons” is, kon niet. Anderen waren ons voor.

Een heel gekke gewaarwording en wat we ook deden, we konden niets verzinnen dat niet al bestond.

Tot op een avond.

M'n vriendin komt een dagje helpen met kettingen maken en blijft een nachtje logeren. Heerlijk, geen tijdsdruk, wel een wijntje en daarbij onze gebruikelijke (flauwe) humor en lachsalvo’s. Al associërend was daar opeens “Kraaltje kwijt?”.

Je kunt op dat specifieke kraaltje leuk voortborduren. Kraaltje kwijt? Ga naar ….., Neem contact op met ….. etc. etc.

Die is het dus geworden!

Zo in m'n sas!

Lekker een beetje prutsen, rommelen met bakken en bakjes kralen in allerlei vormen en kleuren om je heen.

Een pot met een kralenmix omkeren en sorteren. Eindeloos internet afstruinen naar leuke materialen met leuke prijsjes. Ergens een koopje vinden en met tassen vol huiswaarts keren. En dan als klap op de vuurpijl ook nog leuke dingen mogen maken met dat materiaal!

Welke hobbyist kent dat heerlijke gevoel niet?

Wat aarzelend begon ik vriendinnen verjaarscadeautjes te geven. Ik merk dat ik het leuk vind om aan iemand te denken en wat er dan in me opkomt, te maken.

Dit kettinkje was mijn allereerste zelf-metveelliefde-gebrouwen-kettinkje voor een hartsvriendin uit het zuiden van het land.

Ze was er blij mee! Wat geeft dat een voldoening en een pret. Het maken op zich is voor mij eigenlijk al bevredigend genoeg, maar de blijdschap van de ontvanger geeft er wel een heel andere dimensie aan.

De eerste dag!

Vandaag is het dan opeens zo ver! 
Kraaltje kwijt? heeft haar eigen weblog!


Ongeveer een jaar geleden werd ik gegrepen door het kraal-virus. Hoe het precies kwam, weet ik eigenlijk niet meer. Een samenloop van omstandigheden zullen we het maar noemen.
Ik houd van kleuren en vormen en texturen en met mijn handen bezig zijn, maar leek altijd het kneusje van de familie waar het creatieve activiteiten betrof. Dat moest maar eens afgelopen zijn!
Glas vond ik altijd al een mooi en wonderlijk materiaal, de kleuren, de vormverandering die het kan ondergaan......
Bij mij in de buurt kon ik workshops volgen voor het zelf maken van kralen. Geweldig!
Alleen ...... als alles wat ik doe, ook dit gaat altijd scheef, dus daar heb ik nu dan maar m'n handelsmerk van gemaakt.


Van het één kwam het ander en nu is er dan Kraaltje kwijt?
Er zijn veel plannen en in hoeverre die vaste vorm zullen aannemen, dat zal de toekomst uitwijzen en ik wil dit blog dan ook heel graag gaan gebruiken als een neerslag van de zoektocht van Kraaltje kwijt?
Wie weet vinden we dat Kraaltje nog eens .........