Op de Makkingaster markt zijn onze kettingen uw euro's waard!

“Weet je wel dat 24 september a.s. het Lindefestival plaatsvindt?” Deze opmerking wordt geplaatst door een collega/vriendin. Zij is tegenwoordig naast haar “gewone” werk aan de weg aan het timmeren als adviseuse voor het make-up merk Oriflame.

Ik had natuurlijk van dat hele festival geen benul. Ik hoor er wel eens over, als het is geweest, maar dat is het dan ook.

“Kom met je kettingen en andere sieraden ook op de markt staan, bij mij in de kraam”

Ik aarzel, maar zeg “ja”. Een mens moet nu eenmaal stappen zetten in het leven.

Jeetje, wat gaat dit allemaal inhouden?

Voorraad maken, joepie, dat betekent dus ook inkopen...! Prijzen bedenken, wijze van uitstallen, visitekaartjes bedenken en laten maken, etc. etc.

Zaken waar ik dus nog helemaal niet mee bezig was.

De andere helft van Kraaltje kwijt? komt nog weer een dagje haar creatieve eieren leggen en zo maken we toch een aardig voorraadje.

Nu nog lijstjes maken met wat er mee moet en heel hard duimen voor mooi weer, gezellig publiek en hopelijk een goede verkoop!

Maar, niets gaat zoals verwacht en de organisatie vindt het geen goed idee als er nog iemand met sieraden komt.

Makkinga, mijn woonplaats, daar is deze zaterdag de rommel/brocante/vintage markt.

Ik woon tegenover het parkeerterrein, dus niet getreurd en daar een tafel inrichten!

Dus …....... a.s. zaterdag is het zover. Woon je in de buurt van Makkinga, kom gezellig langs!

Waarom deze naam?

Jaren geleden verhuisde mijn beste vriendin naar het buitenland.

We onderhielden, zeker in die begintijd, heel consequent het contact.

Buiten de normale telefoontjes over en weer gingen we als grap een fictief bedrijf oprichten. Er zijn de meest onzinnige brieven, plakboeken, interieurontwerpen, nep-sollicitaties en nog veel meer door de post heen en weer gebracht. En een lol dat we hadden, helemaal geweldig!

Nu wil het geval dat zij weer in Nederland woont en ook nog eens redelijk in de buurt, dus……

Het idee was daar om wat toen fictie was, naar de werkelijkheid te halen. Een naam hadden we al en dat was ook zo’n beetje het enige dat we wisten. Een aanvraag bij de kamer van koophandel is zo gedaan. Dat zou wel goed komen, toch? Helaas, de naam die wij al jaren koesterden als iets dat heel erg van “ons” is, kon niet. Anderen waren ons voor.

Een heel gekke gewaarwording en wat we ook deden, we konden niets verzinnen dat niet al bestond.

Tot op een avond.

M'n vriendin komt een dagje helpen met kettingen maken en blijft een nachtje logeren. Heerlijk, geen tijdsdruk, wel een wijntje en daarbij onze gebruikelijke (flauwe) humor en lachsalvo’s. Al associërend was daar opeens “Kraaltje kwijt?”.

Je kunt op dat specifieke kraaltje leuk voortborduren. Kraaltje kwijt? Ga naar ….., Neem contact op met ….. etc. etc.

Die is het dus geworden!

Zo in m'n sas!

Lekker een beetje prutsen, rommelen met bakken en bakjes kralen in allerlei vormen en kleuren om je heen.

Een pot met een kralenmix omkeren en sorteren. Eindeloos internet afstruinen naar leuke materialen met leuke prijsjes. Ergens een koopje vinden en met tassen vol huiswaarts keren. En dan als klap op de vuurpijl ook nog leuke dingen mogen maken met dat materiaal!

Welke hobbyist kent dat heerlijke gevoel niet?

Wat aarzelend begon ik vriendinnen verjaarscadeautjes te geven. Ik merk dat ik het leuk vind om aan iemand te denken en wat er dan in me opkomt, te maken.

Dit kettinkje was mijn allereerste zelf-metveelliefde-gebrouwen-kettinkje voor een hartsvriendin uit het zuiden van het land.

Ze was er blij mee! Wat geeft dat een voldoening en een pret. Het maken op zich is voor mij eigenlijk al bevredigend genoeg, maar de blijdschap van de ontvanger geeft er wel een heel andere dimensie aan.

De eerste dag!

Vandaag is het dan opeens zo ver! 
Kraaltje kwijt? heeft haar eigen weblog!


Ongeveer een jaar geleden werd ik gegrepen door het kraal-virus. Hoe het precies kwam, weet ik eigenlijk niet meer. Een samenloop van omstandigheden zullen we het maar noemen.
Ik houd van kleuren en vormen en texturen en met mijn handen bezig zijn, maar leek altijd het kneusje van de familie waar het creatieve activiteiten betrof. Dat moest maar eens afgelopen zijn!
Glas vond ik altijd al een mooi en wonderlijk materiaal, de kleuren, de vormverandering die het kan ondergaan......
Bij mij in de buurt kon ik workshops volgen voor het zelf maken van kralen. Geweldig!
Alleen ...... als alles wat ik doe, ook dit gaat altijd scheef, dus daar heb ik nu dan maar m'n handelsmerk van gemaakt.


Van het één kwam het ander en nu is er dan Kraaltje kwijt?
Er zijn veel plannen en in hoeverre die vaste vorm zullen aannemen, dat zal de toekomst uitwijzen en ik wil dit blog dan ook heel graag gaan gebruiken als een neerslag van de zoektocht van Kraaltje kwijt?
Wie weet vinden we dat Kraaltje nog eens .........